Reizen

Waarom dit eerst lezen? Om 2 redenen: bij het – voor het eerst – lezen van onze reisverslagen kom je zeker termen tegen die een  nadere toelichting behoeven, zoals Odilia, megalieten met  en zonder lichtwezens,  Megalithic Portal, en nog wel meer, en die willen we niet in elk reisverslag apart uitleggen.
Ten tweede omdat onze reizen – als je die zo leest – bijna kant en klare routes lijken. Dat is bepaald niet het geval, als je alleen al beseft dat we bijna duizend megalieten op onze lijst voor Duitsland hebben staan. Die heeft Margrete stuk voor stuk geselecteerd van Megalithic Portal en andere websites, en daarvoor heeft ze minstens evenveel megalieten serieus bekeken en niet op onze lijst opgenomen; dat is niet een klus van enkele uren, noch van enkele dagen, maar van een aantal weken! En daarbij dan ook de uitleg hoe dit proces tussen Margrete en Odilia verloopt. Als  je dat allemaal leest, besef je pas waar onze reis werkelijk een aanvang neemt, en hoe e.e.a. zijn beslag krijgt (en ook zijn verslag, want dat is mijn aandeel, en Margrete plaatst er dan nog alle foto’s op de website bij). 
Veel leesplezier!
Bij onze reizen laten we ons leiden door Odilia, een hoogstaand kosmisch lichtwezen, voor wie vertrouwd is met de engel-hiëarchieën: een Troon, met als ankerplaats op aarde de Odiliënberg in de Franse Elzas. (vandaar haar naam Odilia). Zij heeft zich in 2014 aan ons kenbaar gemaakt toen wij op de Odiliënberg landschapswerk verichtten, en hierover een opstelling deden.

Ons gezamenlijke doel is de krachtplaatsen waar lichtwezens (huizen uit de voor-christelijke tijd, (neolithicum) weer tot leven te wekken en met het Grote Lichtwezen zoals Odilia in die wereld wordt genoemd, weer te verbinden om zich in te zetten voor de toekomstige aarde-ontwikkeling, oftewel de trilling van de aarde en mensheid  te verhogen.

Wij, Margrete en Ferry, zijn alleen geïnteresseerd in nog “levende” hunebedden (en menhirs en grafheuvels en steencirkels, samengevat in één woord als megalieten) om de lichtwezens ervan te verbinden metOdilia. 2014. (Zie “Ontmoetingen” op de website; hier is ook uitleg te vinden over onze reiswezens). Er zijn ook veel “dode” megalieten, d.w.z. waar geen lichtwezen aan verbonden is (soms verdwenen, soms nooit geweest)

Voorbereiding thuis. Op de website Megalithic Portal (en andere indien nodig) zoekt Margrete per land de megalieten op de kaart; zij laat Odilia via haar ogen meekijken naar de foto’s en dan laat Odilia met een ja of een nee voelen of zij deze wil. Margrete noteert de gegevens van de megalieten die Odilia wil en met deze gegevens teken ik ze aan op de wegenkaart en stel dan een route op.
 Margrete heeft altijd al veel voeling gehad met stenen, en verzamelt thuis stenen waarvan zij voelt dat die als een contact steen bij een megaliet / Lichtwezen geplaatst wil worden. Zo’n steen gaat dus de verbinding tussen Odilia en het Lichtwezen bij de megaliet verzorgen.
Bij onze afgelopen reizen komen wij nog zelden Lichtwezens tegen die protesteren tegen de mogelijkheid om weer met het Grote Lichtwezen (voor ons Odilia) verbonden te worden, zoals we in eerdere reizen geregeld tegenkwamen, en heftig protesteerden zelfs! Integendeel, nagenoeg allen die hiertoe in staat zijn willen zo snel mogelijk deze verbinding weer terug. Wel reageren ze vaak vanuit een gevoel van overrompeling, zoiets groots, zo onverwacht, zo maar ineens na 2 a 3 duizend jaar wachten, en dan ook nog op een heel eenvoudige wijze, alsof wij Odilia “even” komen afleveren, kan dat zo maar? Ja, dat kan.
Dit is mogelijk, niet omdat wij mediamiek of helderhorend zouden zijn, maar omdat wij werken met systemische opstellingen. Eén van ons moet dus als representant fungeren, dat geldt zowel voor onze gesprekken met Odilia als met Lichtwezens die in de megalieten (= grote steen) hun ankerpunt op aarde vinden (het zijn in wezen kosmische wezens, naar alle waarschijnlijkheid archai engelen).
Welke procedure volgen wij hiertoe? Vlakbij de megaliet (let wel, wij voelen het Lichtwezen niet!) beginnen we met de hartverbinding, we leggen onze linkerhand op elkaars hart en maken klank (de mensen uit de neolithische tijd, grofweg van 7 duizend voor Christus tot het jaar nul, kenden geen taal zoals wij die kennen met woorden, maar drukten zich uit met klank; ons klanken, veelal boventonen, doet Lichtwezens vaak enigszins aan hun klank van vroeger denken; wij maken ze daarmee alert, of, als ze ver weg in de grond zijn weggezakt in een diepe rust, bijna slapend, dan soms “wakker” kunnen roepen. Soms zijn er die te ver zijn weggezakt, voor wie we de hartverbinding tweemaal moeten doen om ze wat wakkerder te krijgen, maar voor wie contact maken nu te veel zou zijn. Op die plaatsen laat Odilia zich nog geregeld zien om ze nog wakkerder te krijgen; zij is daar hoopvol over gestemd, al vraagt  het de nodige tijd.  Maar wat is tijd als je al 2 tot 3 duizend jaar wacht!
Dan overleggen we met Odilia hoe we verder gaan. De ene keer kunnen we direct contact maken, maar soms moeten we het Lichtwezen met rust laten omdat het niet in staat is tot contact, of er iets anders is waarbij contact maken niet goed zou werken. In principe is onze eerste vraag: Hebben we contact? of Ben je er?
Daarna stelt één van ons zich voor als spreker en nodigt het Lichtwezen uit via de ander te spreken.
Er kunnen dan vele soorten reacties ontstaan. Maar waar we heen willen is: Herinner jij je nog het Grote Lichtwezen van heel vroeger? Zoals wij nu met jou praten, praten we ook met haar, wij zijn haar boodschappers. Zij is het contact met jou kwijt geraakt toen hier de mensen niet meer kwamen, de cultus verdween, zij weet op aarde de weg niet en heeft jou niet meer kunnen terugvinden. Maar nu is zij bij ons, zij luistert nu mee, en zou heel graag weer het contact met jou herstellen. Wij beseffen dat we je hiermee waarschijnlijk overrompelen, maar in principe gaat het zo dat als wij dit gesprek beëindigen, we jou daarmee los laten en dan kun je op de manier zoals je dit vroeger deed contact met haar krijgen.
Het contact gaat dus niet meer via mensen, dus ook niet via ons, want wij gaan zo meteen weer verder, maar via steentjes. Via een steen die we hier neerleggen kun je contact maken met het Grote Lichtwezen, en we nemen een klein steentje hier vandaan mee en dat leggen we binnenkort op haar ankerplaats op aarde waarmee ze jou kan terugvinden; zo zijn jullie dus voorgoed met elkaar verbonden.
(Steen draagt geheugen, maar dat spreekt vanzelf voor Lichtwezens, dus hoeven we niet nader uit te leggen)
En dan nemen we afscheid, eigenlijk altijd met diep gevoelde dank en ontroering aan ons adres.

Hier  een korte inleiding over wat megalieten zijn, en  als je meer wilt weten over de megalieten en hun werking in de toekomst, is er een mooiartikel verschenen in het tijdschrift “Antroposofie vandaag” geschreven door Cis Peeters.

Voor interessante literatuur verwijzen we naar: Een paleis voor de doden van H. Clerinx en De oude wijsheid van Cois Geysen)

Hier volgt een link met een korte verklaring over de termen die in onze reisverslagen worden gebruikt.