ten noorden van Osna-brück 2

Grosssteingrab Slopsteine – Belm .  Als het ware om de hoek van de vorige, aan de andere kant van hetzelfde bos. De coördinaten brachten lieten ons om het bos heen rijden, we kwamen bij een plek maar zagen er alleen maar bos. Merkwaardig dat Margrete’s gps een heel andere plek aanwees, maar ook die klopte niet. Nogmaals terug naar dat bos, en we zagen stenen tussen de bomen. De reiswezens lieten weten: Wij hebben jullie terug laten gaan, wij hadden ze al gevonden en er zelfs contact gemaakt en toen gingen jullie plotseling weg, heel verwarrend”. 
Het Lichtwezen: Ik ben hier al heel lang, en had jullie al eerder verwacht”.

Margrete vertelt over het Grote Lichtwezen. “Wist ’t vaag, maar durfde me er niet aan over te geven, zo iets groots. Na zo’n heel lange tijd is het altijd onverwachts, zelfs ook het praten met jullie, maar wel grappig. Maar nu word ik toch wel ongeduldig, en wil het contact aangaan.

Teufels Backtrog – Vehrte.
Voelt heel ontspannen. “Ik lig hier goed, en voel me nu heel nieuwsgierig”

Teufels Backofen – Vehrte 
“Ik had het al vernomen (reiswezens? deva?), maar durf het niet uit te spreken. Ik ben heel blij, en dit spreken met jullie vind ik leuk, maar toch wil ik graag los voor het contact met het Grote Lichtwezen, dank!” “

 

Süntelstein – Belm.
Het Lichtwezen: Ik ben er, en ik heb ook contact met die hiernaast, en er zijn er meer in de omgeving. Hoe vind je het dat er op je getekend  is?

De ‘Süntelsteen’ Met zijn kaarsrechte positie is de 3,7 meter hoge en 30 ton is uniek onder de zwerfkeien in de Noordwest-Duitse regio.
Talrijke vergelijkbare granieten stenen liggen in de buurt van de bekende menhirs in het ,,Steinerne Meer”, een beschermd natuurgebied bij de Gattberg, tussen Belm en Vehrte.
De naam ‘Süntelsteen’ stamt af van het als „Süntel” ( bergketen in het zuiden) bestempelde Wiehengebergte. De dorpsnaam ‘Vehrte’ is gerelateerd aan een aantal Duitse woorden zoals “gaan”, en “rijden” en de „Gattberg” betekent ‘berg tijdens doortocht’. Ook liep er dwars door de gemeentegebieden van Vehrte de ‘Bremer Heerweg’, een oude handelsroute. Met oog op de talrijke mega lieten in de buurt van de Süntelstenen is het erg waarschijnlijk dat ook hier een oeroude verbindingslijn langs gelopen heeft, waarbij de menhir een goed zichtbare markering vertolkte.

Nabij de Süntelstein,  een hoop stenen, restant van een hunebed, of daar zomaar neergegooid? Zou er een Lichtwezen zijn? “Ik ben er, en mijn behuizing? Ach, dat is tegenwoordig niet meer belangrijk. Vroeger ben ik natuurlijk met de menhir verbonden geweest, maar nu eigenlijk niet meer.
Met het Grote Lichtwezen ben ik heel blij!