Huis-waarts via Meck-lenburg

Moe en zwaar gefrustreerd dat we verder niets meer kunnen/mogen doen, rijden we verder voor een overnachting. Opmerkelijk, midden in die nacht worden we beiden wakker, we hebben enorme lol over enkele wrijfpunten die tussen ons gespeeld hadden door de vermoeidheid en frustratie; de zaterdagochtend erna is alle frustratie opgelost! Hoe dat komt? Geen idee!
Odilia laat weten dat zij op Bornholm langs de kust verder op onderzoek is gegaan en er heel wat interessants heeft aangetroffen en er zeker van is dat zij op deze manier het hele eiland zal kunnen bereiken, ze is ons reusachtig dankbaar en heeft uit dankbaarheid ons een tegenprestatie bezorgd waardoor we veeleer konden inzien wat een rijke reis wij hebben beleefd, rijk aan aangetroffen Lichtwezens, maar voor onszelf vooal ook rijk aan uitdagingen die op ons pad zijn gekomen en waar we heel goed mee omgegaan zijn, die heel gemakkelijk onze stemming hadden kunnen bederven maar we desondanks goed gehumeurd bij zijn gebleven, voorvallen die ook tussen Margrete en mij wrijving hadden kunnen geven, die we echter vrij snel te boven konden komen.
Heel bijzonder, onze vermoeidheid en frustratie zijn geheel opgelost en we ervaren onszelf in een opperbest humeur.                                 

Die zaterdag naar Emmen, even bij een kennis langs, haar nieuwe huis bewonderen, en dat meen ik letterlijk, heel veel bijzondere en bij elkaar passende beelden, waaronder ook enkele door haar zelf gemaakt. Wij waren persoonlijk zeer bij haar verhuizing naar Emmen betrokken:
Bij ons vorige bezoek woonde zij nog in Steenwijk, en wilde al jaren naar Emmen verhuizen, en haar huis stond al twee jaar te koop, en geen enkele reactie. Zij mopperde op de makelaar; onze reactie echter is: hoe zit het met jouw energie op punt van veranderingen en afscheid nemen? Wat denk je van een opstelling om dat ‘s te onderzoeken, wellicht blijkt dan dat het meer bij jou zit dan dat het aan de makelaar ligt. Daar moest ze nog even over nadenken. Enfin, een half jaar later kwam ze toch maar voor een opstelling; het lukte haar niet eens helder onder woorden te brengen wat ze nou eigenlijk wilde, zelfs bij het erover praten blokkeerde ze! De opstelling liet bij haar een zware blokkade op dit punt zien. Binnen twee maanden na de opstelling had ze drie kijkers gehad. Maar nog geen bod. Ik zei voorzichtig: Ik vrees dat er nog een opstelling nodig is, want je zit niet te wachten op kijkers, maar op een koper. Zo gezegd, zo gedaan. Binnen een maand haar huis verkocht, en zoals we in de opstelling al zagen, (de representant van haar te kopen woning stond ongeduldig op haar te wachten), in dezelfde week vond ze dit huis dat precies aan haar wensen voldeed. En ze is er reusachtig blij mee, een haar huisgeest met haar! (haar tuinwezen trouwens ook!)

Droog de auto ingestapt, maar even later constant regen. Tot grote ergernis van de reiswezens, die zijn dol op regen, kunnen ze leuk met de waterwezens spelen, en nu al die tijd moeten ze in de auto blijven). Bij Gouda een plagerijtje van mij naar de reiswezens: Ik merkte tegen Margrete op dat de lucht er verderop voor ons mooi blauw uitzag, (was dus niet zo) zou wel fijn zijn, kunnen we de auto droog uitruimen en de bagage naar binnen brengen. Dat vonden de reiswezens helemaal niet leuk, maar zij kunnen dat niet zien; zij ervaren alleen wat in hun directe omgeving is. Jij maakt een grapje! Ik: hoe komen jullie daarbij! Zij: Kunnen we zien aan de plaatjes in je hoofd, jij ziet helemaal geen blauwe lucht! Even stilte. Wij hebben geen bagage, wij hoeven lekker niet te sjouwen! En jullie zwembroekje dan? (hadden ze al eens eerder over gesproken, ze zouden lekker gaan zwemmen). Ja, die houden we lekker aan en we drogen ons af met jouw handdoek, die ligt hier naast ons!  Volgens mij een wat rare kronkel, maar toch wel apart, toch? Reiswezens met menselijke humor!

En zo eindigt onze reis 2020 najaar  Denemarken (Jutland en Bornholm) en Rügen, veel eerder dan we hadden gewild, maar qua opbrengst en opgedane ervaringen toch met een vol en voldaan gevoel.
Als de reisverzekering coulant is in zake Margrete’s zoekgeraakte schoenen dan zijn we helemaal tevreden en nemen die zinloze covid maatregelen maar voor lief;  vinden we ook heel passend want dat covid virus wordt als vijand uitgemaakt, terwijl dit natuurwezen (want dat is het!) er zelf niets aan kan doen en op zichzelf ook geen enkele kwade bedoeling heeft. Laten we het liefde sturen!.