Op weg naar Soto

Dolmen de Soto aan de achterkant gezien, bij het dorp Trigueros in de Province Huelva

Op weg naar Soto

Dolmen de Soto bij het dorp Trigueros in de Province Huelva

Op internet, facebook, had ik er bij toeval iets over gelezen, namelijk dat je je eigen zaklamp mee moest nemen. Ondertussen werd de weg steeds slechter met flinke kuilen; we kwamen om 5 voor 5 aan. Groot informatiebord, waar we onder andere lazen: met ingang van 15 september op zaterdag sluitingstijd 5 uur! We liepen naar de toegangspoort en daar zagen we twee dames aankomen die gingen afsluiten. Konden we echt niet meer in? Nee, manana waren we weer welkom; maar manana zouden we al in Sevilla zijn, en we wilden het zo graag zien. Een van de dames was na enige aarzeling bereid met ons mee te lopen en liet ons het bezoekerscentrum in, zette daar een film aan die we konden bekijken, en ja, daarna zou ze ons meenemen naar het dolmen. In de film kregen we al te zien hoe het dolmen er vroeger van binnen had uitgezien, en inderdaad, daar had je wel een eigen lampje voor nodig! En nu… dat was schrikken: een strakke betonnen vloer met vloerverlichting, en idem dito plafond. We zaten wel even verbouwereerd bij, hoe origineel was het nog? We hoefden de rest van de film niet te zien, ze bracht ons naar de gang onder de grote grafheuvel die enigszins deed denken aan Newgrange in Ierland. Gelukkig stonden de kolossale opstaande stenen nog gewoon op hun plaats, en vormden zo een indrukwekkende gang tot diep onder de heuvel. En ja, het plafond en de vloer van strak beton deden wat vreemd aan, maar tegelijkertijd zou dit dolmen hiermee wel de eeuwigheid in kunnen, en dat is ook wat waard!

Dolmen de Soto bij het dorp Trigueros in de Province Huelva
Dolmen de Soto bij het dorp Trigueros in de Province Huelva

We maakten nog even contact met Odilia. Ik: Je had zeker aangevoeld dat we moesten opschieten om nog binnen te komen? Odilia: Ja, en ik maakte me ongerust toen jullie nog boodschappen gingen doen. Heb dat ook ingeseind naar Margrete, maar die was te druk met de boodschappen om het te voelen; ik maakte me echt ongerust, want deze is voor mij heel belangrijk, en omdat die zo met beton is afgesloten kan ik er alleen contact mee krijgen als jullie binnen zijn. Daarom heb ik ook druk uitgeoefend op die dame. Tja, het was belangrijk voor me. Dat is gelukkig allemaal goed gegaan, ook het contact is gelukt, dus ik ben tevreden. En maak je over dat opknapwerk maar niet te druk, het doet inderdaad wat gekunsteld aan, maar het heeft toch ook nog veel van zijn kracht behouden, en zo blijft het wel bewaard. Er komen ook veel mensen, wat daar ook aan bijdraagt. Dat was dus Soto.

Voor meer info.

Reisverslag:

schaduwen of ….??

terug naar boven